www.etheriarpg.fora.pl

Arsene

Nad horyzontem wschodziło już słońce, a grupa wojowników powoli sunęła przez przełęcz. Grupa składała się z około dziesięciu wojowników z mieczami, tarczami toporami i inną bronią sieczną, pięciu łuczników i dwóch magów. Na czele grupy stał krasnolud - Brauk. Ubrany był z zbroję wykutą ze złota. Takie pancerze nosić mogą tylko najwięksi z krasnludzkich wojowników. W rękach dzierżył potężny młot, a na plecach miał tarczę.

Jedynym uczestnikiem bez stażu bitewnego był Gasper. W rękach miał gotowy do strzału łuk, a przy pasku niewielki sztylet z herbem gildii.

Gdy szli tak przez przełęcz przywódca dał nagle znak by się zatrzymać. Nikt nic nie widział ... nikt poza Braukiem. Przez chwilę ciszy nic się nie działo, aż nagle z gór spłynęły jak lawina dziesiątki orków i goblinów. Były już kilkanaście metrów od kompani. Akurat w zasięgu strzału. Pięć strzał poleciało w stronę stworów. Padł jeden ork i dwa gobliny.

Gasper

Gasper choć przestraszony ruszył do walki wyciągnął strzały i zaczął strzelać ( osłaniać wojowników na froncie ) najpierw wycelował w największego orka który sprawiał największe spustoszenie.....

Arsene

Strzała Gaspera pomknęła w stronę wielkiego orka, lecz odbiła się od jego pancerza. Nieudana próba strzału zemściła się na strzelającym tak, że teraz ork ruszył ku niemu. Powoli przedzierał się przez pozostałych wojowników.

Wokół Brauka zgromadziła się największa liczba wojowników. On sam co chwila miażdżył któregoś z przeciwników swoją bronią. Z gór wciąż napływali nowi przeciwnicy. W środku kręgu utworzonego przez Brauka stali magowie oraz dwóch łuczników. Cała grupa była oddalona od Gaspra o 30 metrów.

Gasper

Sytuacja Gaspra była nieciekawa, wielki ork szedł w jego strone a najlepsi wojownicy byli oddaleni. Na szczęście ork był opancerzony tylko na tułowiu a całe nogi były odsłonięte. Gasper miał do wyboru biec do wojowników lub strzelić....Lecz po swych dawnych przygodach wiedział że walka pod wielką presją jest nieskuteczna. Załadował łuk strzelił w stronę nóg orka i zaczął biec ile sił w nogach krzycząc do magów....

Arsene

Strzała przeleciała i kilka centymetrów od nogi orka. Ten ruszył za nim. Nim Gasper dobiegł do magów ork był już w zasięgu ciosu. Machnął wielkim mieczem, lecz na szczęście Gasper uskoczył. Gdy ork ugiął nogi do skoku trafiła go ognista kula. Połowa jego twarzy zapaliła się lecz po chwili zgasła. Ork ponownie rzucił się w stronę leżącego na ziemi Gaspra. Młody łucznik nie miał wyjścia. Musiał chwycić sztylet który dostał na czas bitwy od Brauka i próbować walczyć. Magowie byli zajęci osłanianiem swojego Mistrza ognistymi kulami i falami lodu.

Gasper

A wiec Gasper wyjął sztylet zza pasa i szbkimi ruchami zaczął atakować orka w miejsca nie osłonięte opancerzeniem....

Arsene

Sztylet pochlastał nogi orka, a ten padł na ziemię. Gasper już miał dobić orka gdy nagle w trzy strzały przeszyły pancerz stwora. Gasper obejrzał się i zobaczył łuczników biegnących w jego stronę. Przez jakiś czas razili wroga strzałami osłaniając wojowników i magów. Gdy sytuacja stawała się coraz lepsza ziemia zatrzęsła się. Drzewa porastające wzgórze pękły i upadły na ziemię. Zza nich wybiegł wielki ogr. Miał co najmniej cztery metry wysokości, a w ręku trzymał pokaźnych rozmiarów maczugę. Pomimo braku pancerza jego ciało pokryte było łuską twardą jak stal. Od razu pomknęły w jego stronę strzały i ogniste kule jednak nie przyniosło to efektu.

-Do mnie! Do mnie! - krzyczał Brauk rozbijając co jakiśczas czaszkę któregoś ze swopich wrogów. Gdy wszyscy zgromadzili się wokół niego wydał rozkaz osłaniania magów przed ogrem.

Gasper szył strzałami powietrze lecz nieliczne z nich trafiały w gobliny lub orków. Nagle coś wielkiego powaliło Gaspra na ziemię. Został brutalnie kopnięty przez orka. Szybko wstał i dobył sztyletu. Szarżowały na niego dwa gobliny. Ork szykował się do ataku. [/img]

Gasper

Oszołomiony Gasper walczył resztką sił widząc że reszta wojowników ma swoje problemy. Atakował sztyletem z wielką szybkością... był on skupiony na walce jak nigdy dotąd....

Arsene

Gdy Gasper leżał na ziemi odpychając resztką sił goblina, coś huknęło, błysnęło i wielki złoty krąg wystrzelił od magów. Gobliny i orki jakby rozpadły się na miliony złotych pyłeczków, a ogr zaczął się rozpadać. Był to okropny widok. Skóra topiła się na nim, wnętrzności wypływały na wierzch i rozpadały się. Po kilku sekundach została tylko wielka góra stopionego ścierwa. Widok był przerażający, a smród powodował wymioty.

Brauk zebrał wokół siebie wojowników i ruszyli w stronę miasta. Co jakiś czas ktoś zatrzymywał się i wymiotował. Gasper, który trzymał się za żołądek szedł koło magów. Gdy szli tak, Brauk podszedł do magów i zapytał

-Co to, do jasnej cholery było!?
-Nie wiedzieliśmy do końca jak działa to zaklęcie. To nowo odkryta magia zniszczenia. Wiemy o niej naprawdę niewiele, to domena nieumarłych - opowiedział mu szeptem mag.

Gdy doszli do miasta, każdy poszedł w swoją stronę. Jednak nim Gasper zdążył pójść gdziekolwiek podszedł do niego Brauk.

-Dziękuję Ci za pomoc. Sztylet możesz zachować na pamiątkę tego wydarzenia.

Co do awansu w łucznictwie lub nauki walki sztyletem - idź do Mistrza u którego się szkoliłeś i zapytaj czy możesz już awansować.